Choina kanadyjska - Tsuga canadensis (L.)Carriere

Zimozielone, żywiczne drzewo, zwykle do 30 m wysokości, z cienkim pniem (często kilkoma) i szeroką, stożkowatą koroną; konary długie i cienkie, ułożone nieregularnie, prawie poziomo; pęd wierzchołkowy i końce gałęzi przewisają.

Pędy bardzo cienkie, krótko owłosione, z drobnymi, przylegającymi trzonkami igieł (stąd gałązki - po opadnięciu igieł - chropowate); pączki bardzo drobne, nieco ostre, jasnobrązowe, owłosione.

Igły bardzo krótkie (0,3-1,8 cm), silnie spłaszczone, najszersze w dolnej części i stopniowo zwężające się; wierzchołki zaokrąglone lub tępe (rzadziej zaostrzone), brzegi mikroskopijnie piłkowane; górna strona z rowkiem, dolna z szerokimi białymi paskami i wąskimi zielonymi brzegami; u nasady - wyraźny, cienki i krótki ogonek; opadają szybko po zasuszeniu; gałązki chropowate. Duże różnice długości (heterofilia) - na górnej stronie pędu bardzo krótkie igiełki, skierowane ku przodowi i często odwrócone.

Kwiaty - jednopienne, na ubiegłorocznych pędach bocznych, męskie w kątach igieł, żeńskie szczytowo.

Szyszki bardzo małe (1,5-2,5 cm długości), jajowate, z nielicznymi, zaokrąglonymi łuskami, miękkie; dojrzewają i otwierają się jesienią, w roku kwitnienia, ale na gałązkach pozostają dłużej. 

Nasiona ze skrzydełkiem.

Występowanie - wsch. Ameryka Pn., głównie St. Zjedn.

Dekoracyjność - szerokie, malownicze korony o delikatnej budowie, z przewisającymi cienkimi gałązkami, drobnymi igłami i szyszkami. W dobrych warunkach długo utrzymuje dolne gałęzie, sięgające często ziemi.

Wymagania i zastosowanie - duże wymagania dotyczące wilgotności powietrza i gleby; lubi chłodny klimat, nie znosi suszy i upałów; korzeni się szeroko i płytko - nie znosi zadeptywania gleby w obrębie korony. W odpowiednich warunkach zimuje u nas dobrze, w gorszych o zrzuca część zbrunatniałych igieł w surowe zimy; znosi zacienienie oraz strzyżenie.