Poddział Roślin Europejskich

Nasz kontynent w rzeczywistości stanowi subkontynent Eurazji. Wytyczenie wyraźnej granicy między Azją i Europą sprawia wiele trudności. Umownie traktowana Europa powierzchniowo przewyższa jedynie Australię, a w wyniku bujnej i burzliwej historii związanej z działalnością człowieka należy do najmocniej przekształconych części świata. Mimo tego nadal stanowi dom dla ciekawej bioróżnorodności, której fragment pokazujemy w niniejszym dziale.

Dział ten prezentują rośliny oznaczone jasnozieloną tabliczką. Rosną tu m.in.: dęby bezszypułkowe (Quercus petraea), w tym dość rzadko spotykana odmiana mużakowska – 'Muscaviensis', jesion mannowy (Fraxinus ornus), lipa krymska (Tilia x euchlora), czy świerki pospolite (Picea abies) o płaczącym pokroju w odmianie 'Inversa'.

Istotnym elementem dendrologicznym są również dwa dęby szypułkowe (Quercus robur), potomkowie martwych już pomnikowych dębów: „Chrobry” (potomek  generatywny) i „Napoleon” (potomek wegetatywny). Były one odpowiednio najstarszym i najgrubszym przedstawicielem gatunku w kraju, jeszcze do niedawna jeszcze rosnące w naszym województwie.

Kwitnące na ogół w czerwcu drakunkulusy zwyczajne (Dracunculus vulgaris) zachwycają kwiatostanami, choć swym zapachem bardziej zachęcają muchy i nekrofagiczne chrząszcze. Ciekawych obserwacji w związku z kwiatami może przynieść także judaszowiec południowy (Cercis siliquastrum) w odmianie 'Alba', które wyrastają bezpośrednio na pniu i gałęziach, co zwane jest kauliflorią. Sympatię wzbudza również dereń jadalny (Cornus mas) nie tylko ze względu na swe cenione owoce, ale i wczesne kwitnienie. Gdy jeszcze wokół brakuje zieleni gatunek ten cieszy oko swoimi żółtymi kwiatami.