Platan klonolistny - Platanus x hispanica Mill. ex Münchh.

Drzewo do 35 m wysokości, z szeroką, rozłożystą koroną; różne części pokryte - przynajmniej za młodu - wielokomórkowymi, rozgałęzionymi włoskami (alergenne!)

Kora charakterystyczna, szarawa, łuszcząca się łaciato cienkimi płatami i odsłaniająca przy tym wewnętrzne warstwy - kremowe, oliwkowe itp.

Pędy - pączki okryte 1 kapturkowatą łuską, w czasie wegetacji ukryte w zgrubiałych nasadach ogonków liściowych.

Liście skrętoległe, duże (do 25 cm średnicy), dłoniasto klapowane - podobne do liści klonu pospolitego, klap (3)5(7), w zarysie trójkątnych, grubo ząbkowanych; klapa środkowa o długości nieco większej od szerokości; przylistki duże, ząbkowane, zrośnięte - obejmują pęd i pozostawiają na nim po opadnięciu “obrączkowaty” ślad.

Kwiaty niepozorne, z łuskowatym okwiatem, zebrane w rozdzielnopłciowe główki, na szypułach na szczycie rozwijających się krótkopędów; wiatropylne; V.

Owoce - drobne, wrzecionowate orzeszki, z pęczkiem szczecinek u nasady,w (1)2(3) kulistych główkach (około 2-3 cm średnicy), zwisających na długiej szypule; główki rozpadają się pod koniec zimy i na wiosnę orzeszki roznoszone przez wiatr i wodę (platany to drzewa nadrzecznych terenów).

Dekoracyjność - ładne błyszczące liście (późny rozwój), oryginalna kora; stare, swobodnie rosnące drzewa osiągają często imponujące rozmiary.

Wymagania i zastosowanie - gleby głębokie i świeże, możliwie żyzne również piaszczyste, ale wilgotne; miejsca ciepłe i nasłonecznione. Doskonale znosi warunki miejskie i rejonów przemysłowych, jest odporny na suche powietrze i zanieczyszczenia atmosfery; długowieczne drzewo. Cenne drzewo alejowe, do obsadzania szerokich ulic, promenad i bulwarów, jak również do sadzenia pojedynczo; wymaga dużo miejsca do rozwoju szerokiej korony. Przesadzanie na wiosnę znosi dobrze, nawet w późniejszym wieku, z bryłami ziemi; również dobrze znosi cięcie.