Jesion wyniosły - Fraxinus excelsior L.

Drzewo wysokości 30-40 m, o szerokiej, dość luźnej i zwykle wysoko osadzonej koronie.

Kora młodych drzew gładka, popielatoszara.

Pędy nagie, zielonkawoszare; pączki czarne.

Liście o 1-11(-15) siedzących listkach , zwykle wąskojajowatych (ok. 5-10 cm długości), brzegiem karbowanopiłkowanych, z ząbkami zagiętymi ku blaszce liścia; listki spodem zwykle owłosione, zwłaszcza w dolnej części wzdłuż nerwu głównego; nerwy od spodu listka wypukłe.

Kwiaty poligamodwupienne, w wiechach; IV-V, przed rozwinięciem liści, wiatropylne.

Owoce - 2,5-5 cm długości, orzeszek spłaszczony; często pozostają na gałęziach do wiosny.

Występowanie - Europa, pd.-zach. Azja.

Dekoracyjność - liście bardzo późno rozwijają się na wiosnę, a w jesieni opadają przeważnie zielone, także późno, wiele odmian.

Wymagania i zastosowanie - wymagania glebowe duże, w młodości cienioznośny; drzewo odporne na działanie silnych wiatrów, a także na zanieczyszczenia powietrza. Drewno cenne - dość ciężkie, twarde, ale elastyczne.