Drzewo do 30(-40) m wysokości.
Kora pni i konarów żółta lub ceglastoczerwona, cienka i łuszcząca się, na starych pniach od dołu ciemna i spękana.
Igły po 2, z nalotem woskowym, szaro- lub niebieskawozielone do srebrzystych u odmian, (2,5-)4-7(-9) cm długości, wyraźnie podłużnie skręcone.
Szyszki bardzo zmienne, niewielkie - 3-7 cm długości, asymetryczne, łuski wąskie i sztywne, tarczki zwykle matowe i szare, płaskie lub stożkowato uwypuklone i z prostym lub hakowato wygiętym wierzchołkiem; dojrzewają w 2 roku.
Występowanie - Europa i Azja.
Dekoracyjność - stare, swobodnie rosnące drzewa mają malownicze, parasolowate korony; wyjątkowe u sosen zabarwienie kory; liczne odmiany.
Wymagania i zastosowanie - jedna z najmniej wymagających sosen, ale wrażliwa na zanieczyszczenie powietrza w rejonach przemysłowych. Podstawowy lasotwórczy gatunek o dużym znaczeniu gospodarczym.